Adım cemalyani hamal cemalhamallıkla geçer günlerimyaşamın ağırlığıHep omuzlarımdaMahmut paşa kaldırımlarında,iklim tanımamyük taşımakbenim işim yokluğun acısı da ekleninceomuzlarıma,kamburum daha da artarçok insanlar tanıdımvarlıklısı orta hallisiboyacısı işportacısıkimide benim gibi Horlanmak ve azar işitmekbenim kaderim Adım cemalHamal cemal diye çağrılırımevde karım ve beş çocukhamal cemalin karısıve çocuklarımahalleli de böyle bilir onlarıyaşamak zor be kardeşimbu eskiyen 14 üncü semerim uğramadığım adres kalmadıkapı numaraları ezberimdeavucum içi gibi bilirimsokaklarıMahmut paşa kaldırımlarındaayak izlerimKasapların önünden geçerimlokantalara hiç uğramam bir baş soğan bir ekmekyüz gram helvaöğlen yemeğimara sıra içersem bir demli çayve ikinci sınıf sigaragünümü gün ederimişim iyi olunca,eve mutlu dönerim Tahsilim yokokumayı yazmayı askerliktenbilirimyaşım 45, hanlarda geçti ömrümsırtımda semerimgündüz ekmeğimgece yastığımtek sermayemmilli hâsılada payımBankaları tanımam döviz bürolarını hiç bilmemkrediler, ihaleler, teşviklermalı götürmek,köşeyi dönmek,anlamam böyle şeylerden Adım cemalYani hamal cemalAkşamları yataktahayatı düşlerim Karanlığa çizerim, güzel yaşamayıumutla uyulurumutla kalkarımAşk nedir yaşamadımfilmlerden bilirim erkenden evlendirildimkarıştım çoluk çocuğa Adım cemalhamal cemal diye çağrılırım gel cemalgit cemalfır dönerim sokaklarıişte böyle geçer günlerimİstanbul da Mahmut paşada?Zafer Yakut
